Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

arvi N N

  • 1 populator

    populātor, ōris, m. (populor), der Verheerer, Verwüster, verwüstende Plünderer, I) eig. u. übtr., Liv. u.a.: poet. übtr., glandis p. aper, Mart.: p. Sirius arvi, Val. Flacc. – II) bildl., der Vernichter, luxus p. opum, Claud. in Rufin. 1, 35: populator eversorque civitatis, Ps. Quint. decl. 12, 24 extr.

    lateinisch-deutsches > populator

  • 2 populator

    populātor, ōris, m. (populor), der Verheerer, Verwüster, verwüstende Plünderer, I) eig. u. übtr., Liv. u.a.: poet. übtr., glandis p. aper, Mart.: p. Sirius arvi, Val. Flacc. – II) bildl., der Vernichter, luxus p. opum, Claud. in Rufin. 1, 35: populator eversorque civitatis, Ps. Quint. decl. 12, 24 extr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > populator

  • 3 arvum

        arvum ī, n    [arvus], an arable field, cultivated land, field, ploughed land, glebe: optima, V.: arvo studere, S.: fundus Arvo pascat erum, H.: fertilia, L. — Plur, fields, plains, country, regions: Sicula, V.: Quā rigat arva Nilus, H.—Poet.: Neptunia, the sea, V.—A shore, coast: arva tenebant, V.
    * * *
    arable land/field, soil, region; country; dry land; stretch of plain; female external genitalia (rude)

    Latin-English dictionary > arvum

  • 4 arva

    arvus, a, um, adj. [for aruus from aro].
    I.
    That has been ploughed, but not yet sown, ploughed, arable:

    ager, arvus et arationes ab arando,

    Varr. L. L. 5, § 39 Müll.:

    arvum, quod aratum nec dum satum est,

    id. R. R. 1, 29; Paul. ex Fest. p. 25 Müll.:

    aut arvus est ager aut consitus aut pascuus aut florens,

    Isid. Orig. 15, 13:

    Non arvus hic, sed pascuus est ager,

    Plaut. Truc. 1, 2, 47:

    agri arvi et arbusti et pascui lati atque uberes,

    Cic. Rep. 5, 2, 3.—Hence,
    II.
    Subst.
    A.
    arva, ae, f. (sc. terra), an arable field, cornfield; only twice, ante - class., Naev. ap. Non. p. 192, 30; Pac. ib.—
    B.
    arvum, i, n. (sc. solum), an arable field, cultivated land, a field, ploughed land, glebe (cf. Doed. Syn. III. p. 8;

    class.): nec scibat ferro molirier arva,

    Lucr. 5, 934; 1, 314:

    sol lumine conserit arva,

    id. 2, 211; cf. id. 2, 1162; Ov. M. 1, 598; 11, 33; Verg. G. 2, 263 et saep.:

    ex arvo aeque magno,

    Varr. R. R. 1, 7, 2:

    prata et arva et pecudum greges diliguntur isto modo, quod fructus ex eis capiuntur,

    Cic. N. D. 1, 44, 122:

    arva non afferent cibum,

    Vulg. Hab. 3, 17:

    Numidae pabulo pecoris magis quam arvo student,

    Sall. J. 90, 1:

    ne perconteris, fundus meus, optime Quincti, Arvo pascat erum,

    Hor. Ep. 1, 16, 2 (i. e. frugibus:

    arvum autem ab arando dictum est, Crucq.): arva per annos mutant, et superest ager,

    Tac. G. 26; Suet. Ner. 31; id. Dom. 7.—
    2.
    Meton.
    a.
    A region, country:

    Aspicis en praesens, quali jaceamus in arvo,

    Ov. P. 4, 7, 3.—
    b.
    Poet., in gen., fields, plains, regions: arva putria, Liv. And. ap. Fest. p. 181 Müll.:

    genus humanum multo fuit in arvis durius,

    Lucr. 5, 925; 2, 1154:

    nec pisces (queunt) vivere in arvis,

    id. 3, 785:

    Circaea arva,

    Ov. M. 14, 348:

    Peneïa,

    id. ib. 12, 209; so id. ib. 15, 52; 15, 276; 11, 62; 11, 196; Verg. A. 5, 703 et saep.:

    pomosa,

    Prop. 5, 7, 81:

    quā tumidus rigat arva Nilus,

    Hor. C. 3, 3, 48; id. Epod. 16, 54; so,

    arva deserti,

    Vulg. Jer. 23, 10:

    arva pacis,

    ib. ib. 25, 37.—Hence also,
    (α).
    For pascuum, pasture-ground:

    Arvaque mugitu sancite bovaria longo: Nobile erit Romae pascua vestra forum,

    i. e. the Forum Boarium at Rome, Prop. 5, 9, 19.—
    (β).
    Arva Neptunia, for the sea, Verg. A. 8, 695 (cf. id. ib. 6, 724: campi liquentes). —
    (γ).
    Land, a shore, coast:

    jamque arva tenebant (angues),

    Verg. A. 2, 209.

    Lewis & Short latin dictionary > arva

  • 5 arvix

    arvix or harvix, ĭgis, f., = ARIX, with digamma ARWIX, also as fem. arvi-ga ( harv-), ae, a ram for offering:

    Aries qui etiam dicebatur Ares, veteres nostri Arviga, hinc Arvigas,

    Varr. L. L. 5, § 98 Lindem.: Harviga dicebatur hostia, cujus adhaerentia inspiciebantur exta, Paul. ex Fest. p. 100 Mūll. (in Don. ad Ter. Phorm. 4, 4, 28, haruga; in Vel. Long. p. 2233 P. ariuga).

    Lewis & Short latin dictionary > arvix

  • 6 arvus

    arvus, a, um, adj. [for aruus from aro].
    I.
    That has been ploughed, but not yet sown, ploughed, arable:

    ager, arvus et arationes ab arando,

    Varr. L. L. 5, § 39 Müll.:

    arvum, quod aratum nec dum satum est,

    id. R. R. 1, 29; Paul. ex Fest. p. 25 Müll.:

    aut arvus est ager aut consitus aut pascuus aut florens,

    Isid. Orig. 15, 13:

    Non arvus hic, sed pascuus est ager,

    Plaut. Truc. 1, 2, 47:

    agri arvi et arbusti et pascui lati atque uberes,

    Cic. Rep. 5, 2, 3.—Hence,
    II.
    Subst.
    A.
    arva, ae, f. (sc. terra), an arable field, cornfield; only twice, ante - class., Naev. ap. Non. p. 192, 30; Pac. ib.—
    B.
    arvum, i, n. (sc. solum), an arable field, cultivated land, a field, ploughed land, glebe (cf. Doed. Syn. III. p. 8;

    class.): nec scibat ferro molirier arva,

    Lucr. 5, 934; 1, 314:

    sol lumine conserit arva,

    id. 2, 211; cf. id. 2, 1162; Ov. M. 1, 598; 11, 33; Verg. G. 2, 263 et saep.:

    ex arvo aeque magno,

    Varr. R. R. 1, 7, 2:

    prata et arva et pecudum greges diliguntur isto modo, quod fructus ex eis capiuntur,

    Cic. N. D. 1, 44, 122:

    arva non afferent cibum,

    Vulg. Hab. 3, 17:

    Numidae pabulo pecoris magis quam arvo student,

    Sall. J. 90, 1:

    ne perconteris, fundus meus, optime Quincti, Arvo pascat erum,

    Hor. Ep. 1, 16, 2 (i. e. frugibus:

    arvum autem ab arando dictum est, Crucq.): arva per annos mutant, et superest ager,

    Tac. G. 26; Suet. Ner. 31; id. Dom. 7.—
    2.
    Meton.
    a.
    A region, country:

    Aspicis en praesens, quali jaceamus in arvo,

    Ov. P. 4, 7, 3.—
    b.
    Poet., in gen., fields, plains, regions: arva putria, Liv. And. ap. Fest. p. 181 Müll.:

    genus humanum multo fuit in arvis durius,

    Lucr. 5, 925; 2, 1154:

    nec pisces (queunt) vivere in arvis,

    id. 3, 785:

    Circaea arva,

    Ov. M. 14, 348:

    Peneïa,

    id. ib. 12, 209; so id. ib. 15, 52; 15, 276; 11, 62; 11, 196; Verg. A. 5, 703 et saep.:

    pomosa,

    Prop. 5, 7, 81:

    quā tumidus rigat arva Nilus,

    Hor. C. 3, 3, 48; id. Epod. 16, 54; so,

    arva deserti,

    Vulg. Jer. 23, 10:

    arva pacis,

    ib. ib. 25, 37.—Hence also,
    (α).
    For pascuum, pasture-ground:

    Arvaque mugitu sancite bovaria longo: Nobile erit Romae pascua vestra forum,

    i. e. the Forum Boarium at Rome, Prop. 5, 9, 19.—
    (β).
    Arva Neptunia, for the sea, Verg. A. 8, 695 (cf. id. ib. 6, 724: campi liquentes). —
    (γ).
    Land, a shore, coast:

    jamque arva tenebant (angues),

    Verg. A. 2, 209.

    Lewis & Short latin dictionary > arvus

  • 7 pascuum

    pascŭus, a, um, adj. [pasco], of or for pasture, grazing (class.):

    ager,

    Plaut. Truc. 1, 2, 47:

    agri, arvi et arbusti et pascui,

    Cic. Rep. 5, 2, 3:

    rura,

    Lucr. 5, 1248:

    silva,

    Dig. 50, 16, 30; cf. in the foll.—
    II.
    Subst.
    A.
    pascŭum, i, n., a pasture (usu. in plur.; cf. pabulum).
    1.
    Lit.:

    ab viridi pascuo,

    Varr. R. R. 2, 11, 2:

    ne esuriens mittatur in pascuum,

    Col. 8, 14, 8:

    rus quod pascuo caret,

    id. 7, 1, 1; Plin. 8, 47, 72, § 189.—
    (β).
    Plur.:

    in censorum pascuis,

    Cic. Agr. 1, 1, 3:

    gregem in pascua mittere,

    Verg. G. 3, 323:

    pascua laeta,

    Ov. F. 4, 476:

    pascua herbosa,

    id. M. 2, 689:

    Lucana,

    Hor. Epod. 1, 28:

    laeta Clitumni pascua,

    Juv. 12, 13:

    exire in pascua,

    Plin. 10, 44, 61, § 126:

    etiam nunc in tabulis censoriis pascua dicuntur omnia, ex quibus populus reditus habet, quia diu hoc solum vectigal fuerat,

    Plin. 18, 3, 3, § 11.—
    2.
    Transf., food (post-class.):

    pascua jurulenta,

    App. M. 2, p. 117, 31.—
    B.
    pascŭa, ae, f. (sc. terra), a pasture (postclass.), Tert. Apol. 22, Vulg. Joel, 1, 18; id. Ezech. 34, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > pascuum

  • 8 pascuus

    pascŭus, a, um, adj. [pasco], of or for pasture, grazing (class.):

    ager,

    Plaut. Truc. 1, 2, 47:

    agri, arvi et arbusti et pascui,

    Cic. Rep. 5, 2, 3:

    rura,

    Lucr. 5, 1248:

    silva,

    Dig. 50, 16, 30; cf. in the foll.—
    II.
    Subst.
    A.
    pascŭum, i, n., a pasture (usu. in plur.; cf. pabulum).
    1.
    Lit.:

    ab viridi pascuo,

    Varr. R. R. 2, 11, 2:

    ne esuriens mittatur in pascuum,

    Col. 8, 14, 8:

    rus quod pascuo caret,

    id. 7, 1, 1; Plin. 8, 47, 72, § 189.—
    (β).
    Plur.:

    in censorum pascuis,

    Cic. Agr. 1, 1, 3:

    gregem in pascua mittere,

    Verg. G. 3, 323:

    pascua laeta,

    Ov. F. 4, 476:

    pascua herbosa,

    id. M. 2, 689:

    Lucana,

    Hor. Epod. 1, 28:

    laeta Clitumni pascua,

    Juv. 12, 13:

    exire in pascua,

    Plin. 10, 44, 61, § 126:

    etiam nunc in tabulis censoriis pascua dicuntur omnia, ex quibus populus reditus habet, quia diu hoc solum vectigal fuerat,

    Plin. 18, 3, 3, § 11.—
    2.
    Transf., food (post-class.):

    pascua jurulenta,

    App. M. 2, p. 117, 31.—
    B.
    pascŭa, ae, f. (sc. terra), a pasture (postclass.), Tert. Apol. 22, Vulg. Joel, 1, 18; id. Ezech. 34, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > pascuus

  • 9 populator

    pŏpŭlātor, ōris, m. [populor], a devastator, destroyer, ravager, spoiler, plunderer (perh. not ante-Aug.).
    I.
    Lit.:

    agrorum,

    Liv. 3, 68 fin.:

    Trojae (Atrides),

    Ov. M. 13, 655.— Poet., transf.:

    Tuscae glandis aper,

    Mart. 7, 27, 1:

    Calabri arvi Sirius,

    Val. Fl. 1, 683.—
    II.
    Trop., a destroyer, consumer:

    luxus populator opum,

    Claud. in Ruf. 1, 35:

    civitatis,

    Quint. Decl. 12, 24 fin.; Luc. 4, 92.

    Lewis & Short latin dictionary > populator

  • 10 quadraginta

    quā̆drāgintā, num. adj. [quattuor], forty:

    quattuor quadraginta minae,

    Plaut. Most. 3, 1, 102:

    annos natus,

    Cic. Rosc. Am. 14, 39; id. Rep. 2, 30, 52:

    jugera arvi,

    Cat. 115, 2; Col. 5, 2, 10; 5, 1, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > quadraginta

См. также в других словарях:

  • Arvi — may refer to: Arvi, Wardha the city in the Wardha district of Maharashtra Arvi, Crete, a village in south Crete the taro and Eddoe plant and vegetable, in Urdu and Hindi in South Asia an ancient Hebrew word for inhabitants of Arabia; see… …   Wikipedia

  • Arvi — Original name in latin Arvi Name in other language Arvi State code IN Continent/City Asia/Kolkata longitude 20.99644 latitude 78.22868 altitude 309 Population 41837 Date 2012 11 08 …   Cities with a population over 1000 database

  • Arvi, Wardha — Arvi   city   …   Wikipedia

  • Arvi Lind — Arvi Kullervo Lind (born December 21, 1940, Lauritsala) is a retired Finnish television news presenter. He worked as the news anchor on Yleisradio TV1 from 1965 to 2003. Along with Kari Toivonen, he was one of the longest serving employees of… …   Wikipedia

  • Arvi Lind — Arvi Kullervo Lind (* 21. Dezember 1940 in Lauritsala, heute Teil von Lappeenranta) ist ein finnischer Journalist. Er arbeitete von 1965 bis 2003 beim öffentlich rechtlichen Sender YLE TV1 als Nachrichtensprecher und ist damit einer der am… …   Deutsch Wikipedia

  • Arvi Marijampole — Arvi Marijampolė Arvi Marijampolė Club fondé en Couleurs Vert et blanc …   Wikipédia en Français

  • Arvi (Vidhan Sabha constituency) — Arvi Vidhan Sabha constituency (Marathi: आर्वी विधान सभा मतदारसंघ) is one of the 288 Vidhan Sabha (legislative assembly) constituencies in Maharashtra state in western India. This constituency is one of the four Vidhan Sabha constituencies in… …   Wikipedia

  • Arvi Marijampolė — Club fondé en Couleurs Vert et blanc …   Wikipédia en Français

  • Arvi Pikkusaari — (* 4. April 1909 in Lapua; † 27. Juni 1989 ebenda) war ein finnischer Ringer. Im Jahr 1939 errang er an den Europameisterschaften in Oslo die Bronzemedaille im griechisch römischen Mittelgewicht bis 79 kg hinter Ivar Johansson aus Schweden und… …   Deutsch Wikipedia

  • Arvi Grotenfelt — (1863 1941), was a Finnish philosopher and psychologist. He was one of the founders of the Finnish Science Academy and the chairman of the Finnish Philosophical society 1905 36. He has studied for Wilhelm Wundt and Rudolf Eucken, and written on… …   Wikipedia

  • Arvi Parbo — Sir Arvi Hillar Parbo AC (born 10 February 1926, Tallinn, Estonia) is a business executive who was concurrently chairman of three of Australia s largest companies. Along with thousands of his Estonian countrymen, Parbo fled from his homeland… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»